Irish HL sample "An Triail" answer

This is the answer i wrote for the question that cam up for An Triail. It is an answer I wrote myself so it is not perfect there maybe some other points that should added in etc but it is still a fairly good answer.

I dont have the paper with me now so do not now the exact wording of the question but it was someting like, pádraiig is not the only one to blame for Máire's demise.

Cé gur féidir linn a rá go raibh Padraig féinlárnach, mídhíolas agus fealltach, ní féidir linn an milleán iomlán a chur air as an tragóid úfásach a tharla sa dráma seo.

Ceapaim go raibh sé an glic agus mealta. Dúirt sé le Máire gan scríobh chuige agus gan a ainm a rá le aon duine. Is dunie mínáireach, leithleach, agus plámásach é. Glac sé buntáiste ar Mháire an t-am ar fad mar cailín óg sionneanta ab ea í. Bhí sé sotalach freisin. Is carachtair míthaitneamhach é mar tuigeann sé cad atá ar súil aige agus tuigeann sé cé chomh soineanta is atá Máire agus is Cuma leis.  An céad uair eile a fheicimid é ná I gníomh a dó, radharc a sé, nuair a thagann sé go dtí teach an mhí-chlú le Mailí. Glaoann se, “Striapach” ar Mháire agus ritheann sé amach as an áit faoi mar a dhéanadh cladhaire agus nuair a cloiseann sé go bhfuil iníon aige níl sé ag iarraidh fiú í a fheicáil.

Cinnte, caithfear a adhmháil go bhfuil chuid den locht ar Phadraig ach ní féidir an milleán iomlán a chur air. Caithfear an milleán a cur ar an sochaí iomlán de bharr an tragóid sa dráma seo agus go háirithe ar chlann Mháire féin.

 Féachaimís mar shampla ar Bean Uí Chathasaigh, máthair Máire. Bhí sí an ceartaiseach agus fimíneach ag an am céanna. Ní tugaim cén chaoi gur féidir le máthair caitheamh lena hiníon ar an mbealach sin. Bean an chrIstúil í ach bean an mhíchrístúil í friesin. Mar shampla, nuair a chuaigh sí isteach sa cúirt, dúirt sí, “ní ormsa is coir aon phioc den mhilleán a chur,” agus mhínigh sí don cúirt gur thóg sí, “go creidiúnach agus go críostúil” í. Faraor, bhí sí níos buartha faoii thuairim na chorsan ná mar a bhí sí faoina hiníon. Bean an leithleasach is ea í. Nuair a chuala sí go raibh Máire a súil le páiste, ba mhaith leí deireadh “a chur leis an ngin”. Ní raibh sí raimh sásta cabhrú le Máire. Ní raibh a deartháireacha, Liam agus Seán, aon phioc níos fear ná a máthair. Bhí Seán ag dul le sagairteoireacht agus bhí Liam ró-thógtha lena chailín cara Beití de Burca. Ba chuma leis an mbeirt acu cad a tharla do Mháire, cé go raibh a fhios acu go raibh a mhathair ró dhain uirthi. Is siombal é Seán den Eaglais Chaithliceach, agus chomh maith leis an sagairt sa bhfaoistin, ní dhearna sé “aon iarracht ar ghrá Dé nó ar charthanach chríostaí a thaispaint” do Mháire. Ní raibh an sagairt sásta aspalóid a thabhairt di sa bhfaointin.

Féachaimís anois ar Bean Uí Chinsealaigh. Nuair a chuaigh Máire suas go dtí an chathar, d’fhóstaigh an bhean seo í. Mathair ab ea í freisin agus bhí cúigear iníon aici. Cheapfá go mbeadh sí go maith do Mháire agus go cabhródh  sí leí, ach faraor, nímar sin a tharla. “Thuairim na chorsain” a bhí ag déanamh buartha di freisin. Mar sin, nair a fuair sí amach go raibh Máire ag iompair clainne, d’iarr sí ar an oibrí soisílta, Áine Ní Bhreasail, “teach tearmainn” a fháil di ionas nach mbeadh uirthi na páistí “ a fhágáil I mbaol caidreamh lena léithéid.” Ní duine ró chríostúilí mar sin. Ba chuma leí cad a tharla do chailín óg, soineanta ón tuaithe cosúil le Máire, cé gur máthair í féin freisin.

Ní raibh an bean lóistín aon phioc níos fear ná Bean Uí Chinsealaigh. Léirigh sí drochmheas di nuair a thit an teach anuas orthu agus níor chuimhin leí leanbh Mháire a shábháil in eineach lena páistí féin.

Aisteach go leor, ba iad Mailí agus Seáinín an Mhóthair, beirt a bhí imeallaithe ag an sochaí, an t-aon bheirt a léirigh aon grá nó carthanach di. Bhí Mailí an cheanúil uirthi agus thug sí dídean di nuair nach raibh éinne eile sásta é a dhéanamh agus feicimid cé chomh brónach is a bhí sí nuair a bhí Máire agus a leanbh Padraigín marbh. Dairíre is féidir a rá nach raibh brón ar aon duine eile nuair a tharla sé mar bhí said go léir ró-leithleach ag suimneamh orthu féin.

Thréig gach duine Máire, Padraig, athair an linbh, a Mathair, Bean Uí Chathasaigh, a deartháireacha, Liam agus Seán, an Eaglais Chaithliceach, agus an sochaí go hiomlán I bhfoirm bean Uí Chinsealaigh, an bean lóistín, an t-oibrí soisílta agus ar bhealach bainisteoir an mhonarcha freisin. Ní raibh duine ar bith sásta cabhrú leí ach Seáinín an Mhóthair agus Mailí (an bhean sráíde), beirt nach raobh aon mheas ag sochaí na seascaidí orthu. Mar sin, ní féidir a rá go bhfuil an locht iomlán ar Phadraig.